Kâğıt Parçalarının Gözyaşları

 Kâğıt parçaları düşer avuçlarıma,

Gözyaşları damlar her bir damlasında. Paranın acı hikayesi sergilenir, Değersizliğin içinde kaybolur insan.

Kâğıt parçaları, bir zamanlar değerliyken, Şimdi sadece yitirilen rüyalardır. Gözyaşlarına bulanır anlamsız hırslar, Maddi dünya insanı esir alır ardı ardına.

Biriktirilir servetler yüce hedefler için, Ama kaybolur gerçek anlam ve sevgi. Gözyaşları düşer kâğıt parçalarına, Değerlerin yerini yavaşça siler.

Ne yazık ki, kör olur insan gözleri, Kâğıt parçalarının cazibesine kapılır. Değerli olanı görmek yerine, Yalnızca kağıt üzerindeki rakamlara takılır.

Kâğıt parçalarının gözyaşları, Toplumun yaralarına düşer ıslak ıslak. Bir avuç parayla mutluluk satın alınamaz, Gerçek değerlerin üstünü örtemez karanlık.

Bir gün anlayacak insanlar, umut ediyorum, Kâğıt parçalarının gözyaşlarına dikkat edecekler. Değerlerin, sevginin, insanlığın anlamını keşfedecekler, Ve maddi dünyanın sınırlarını aşacaklar.

Kâğıt parçalarının gözyaşlarına rağmen, Değerlerimizi kaybetmeyelim, hatırlayalım. Sevgi, dostluk, dürüstlük ve empati, Kâğıt parçalarının ötesinde gerçek mutluluğa açılan kapıdır.

Kâğıt parçalarının gözyaşlarına rağmen, Değerleri hatırlayalım, insan olmanın erdemini. Çünkü gerçek zenginlik, içimizde yatan, Ve kâğıt parçalarından daha değerli olan bir hazine.

-Mehmet Emin Daşkın